تاریخچه ونیز

مطمئنا اگر به این شهر سفر کنید، با خود می گویید چه اتفاقی باعث شده است که مردمان کشور ایتالیا، محل های بی دردسر و صاف را برای بنا نهادن خانه های خود رها کنند و در جایی قدم گذارند که سراسرش غرق در آب است و فقط بخش های کوچکی از آن بیرون آمده است. در عصر باستان و در آخرین روزهای امپراطوری روم، نخستین سکونت های این شهر، شکل گرفت. هرچند پیش از شروع نخستین سکونت ها، ماهیگیران زیادی برای امرار معاش هر از گاهی به این مکان می آمدند و مدتی ساکن می شدند اما سکونت اصلی زمانی آغاز شد که آلمانی ها به سرزمین های شمالی ایتالیا حمله کردند و بسیاری از افراد برای این که پناهگاهی داشته باشند، تالاب های این جزیره را انتخاب کردند. رفت و آمد در این مکان نیازمند قایق بود و دشمن قایق نداشت، به همین دلیل این افراد به راحتی توانستند از شر حملات دشمن در امان بمانند. رفته رفته با حضور پناهندگان دیگر، جمعیت این مکان افزایش یافت.

خانه های ونیز

با دیدن خانه های ونیزی بی شک به این فکر می افتید که چگونه ایتالیایی ها خانه های خود را روی آب بنا کرده اند، آن هم بدون هیچ مشکلی؟ با تکنولوژی آن روزها قطعا بنا کردن شهری روی آب، دشوار بوده است اما چیزی که به ونیزی ها کمک کرده است تا بتوانند پی استواری ایجاد کنند، استفاده از ستون هایی چوبی بود که داخل ماسه زیر آب فرو برده می شد. پس از مدتی ونیزی ها روی این چوب ها را با پلتفرم چوبی و سپس مصالح بنایی پر کردند و در آخر ساختمان خود را روی این بنا شکل دادند. حال با گذشت چندین قرن، همچنان پی چوبی ساختمان ها پا برجا است و فقط مدل ساختمان ها تغییر کرده است. شاید برای شما عجیب باشد که چگونه پی چوبی پس از گذشت چند قرن هیچ گونه آسیبی ندیده است و همچنان می تواند سازه های سنگین را تحمل کند. دلیل این امر کاملا واضح است. این چوب ها داخل آب شور قرار دارند از این رو هیچ گونه میکروارگانیسمی مانند باکتری و قارچ، عمل پوسیدگی را انجام نخواهد داد و همچنان این سازه ها را سالم و پابرجا نگاه داشته است