جاذبه های گردشگری شهر سنپترزبورگ

موزه ارمیتاژ

موزه ارمیتاژ (Hermitage Museum) سنت پترزبورگ یا هرمیتاژ یکی از بزرگترین جاذبه‌های گردشگری سنت پترزبورگ و یکی از شناخته‌ شده‌ترین موزه‌های سرتاسر دنیاست. این موزه در کنار موزه لوور پاریس و موزه مادام توسوی لندن، بزرگترین و معتبرترین موزه‌های جهان محسوب می‌شوند. بسیاری از بازدیدکنندگان هرمیتاژ، کسانی هستند که قبلاً به این موزه آمده‌اند و موفق به دیدن تمام بخش‌های آن نشده است. با یک حساب سرانگشتی به‌ راحتی می‌توان به آن‌ها حق داد: برای بازدید از بیش از سه میلیون اثر هنری هرمیتاژ که در ۱۰۵۷ سالن آن قرارگرفته‌اند، اگر فقط یک دقیقه برای هرکدام از آن‌ها وقت بگذارید، در حدود یازده سال زمان لازم دارید.

این موزه شامل شش ساختمان مجاور است؛ بخش اصلی میراث هرمیتاژ در کاخ زمستانی قرارگرفته است، بنایی که درگذشته محل اقامت رسمی تزار بوده است. البته عظمت این موزه به همین چند ساختمان ختم نمی‌شود، هرمیتاژ شعبه‌هایی در آمستردام، لاس‌وگاس و لندن هم دارد. آثار هنرمندانی مانند میکل آنژ، لنوناردو داوینچی، روبنس، ون دایک، رامبراند، سزان، ون گوگ و پیکاسو، نقطه قوت هنرهای غربی در هرمیتاژند. آثار متعدد دیگری مانند لباس‌ها و جواهرات سلطنتی، بزرگ‌ترین مجموعه‌ طلای باستانی جهان و نشان‌های مختلف سلطنتی نیز در این موزه به نمایش گذاشته‌ شده‌اند.

جمع‌آوری بزرگترین آثار هنری دنیا در هرمیتاژ از کاترین کبیر و با خرید ۲۲۵ نقاشی زیبا در سال ۱۷۶۴ آغاز شد. کاترین کبیر این آثار را در نگارخانه‌ی شخصی خود نگه می‌داشت و این مکان را My Hermitage یا “گوشه عزلت من” نامیده بود. کاترین نمایندگانی را در نقاط مختلف اروپا مأمور یافتن مجموعه‌های هنری که به فروش گذاشته می‌شدند کرده بود. کم‌کم علاقه به جمع‌آوری عتیقه‌جات و جواهرات نیز در وی به وجود آمد و کاخ زمستانی به انواع تجملات آراسته شد. تنها افراد انگشت‌شماری اجازه ورود به نگارخانه و تماشای آثار هنری آن را پیدا می‌کردند. یکی از یادداشت‌های معروف او این‌چنین است:  “تنها موش‌ها و من می‌توانیم این زیبایی‌ها را تحسین کنیم”. به‌تدریج و با قرار گرفتن گنج پرشچپینیا و مجموعه عتیقه‌جات دره پازیریک، در کنار بخش قابل‌توجهی از گنج تروآ، یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های جواهرات باستانی را شکل داد. بازدید از این موزه از سال ۱۸۵۲ برای عموم آزاد اعلام شد.

در جریان انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷، هرمیتاژ بخشی از اموال خصوصی اعلام شد. پس از ملی شدن مجموعه‌های هنری عمومی ملی، دامنه آثار موجود در موزه وسعت بیشتری یافت، به‌ویژه ورود هنر مدرن از مجموعه‌های هنری سرگی شکوکین و ایوان موروزوف. حکومت شوروی توجه چندانی به نگهداری از هنر، به‌ویژه هنرهای طبقه‌های بالادست جامعه نداشت. به دستور استالین تعدادی از باارزش‌ترین آثار موجود در هرمیتاژ در خارج از کشور به فروش رسید، که شاهکارهایی همچون آلبا مدونا اثر رافائل، بشارت اثر ون ایک و ونوس در مقابل آینه اثر تیشین، بخشی از آن آثار بودند. تعدادی از کلکسیون‌های موزه در جریان محاصره لنین‌گراد در جنگ جهانی دوم، هنگامی‌که از ساختمان هرمیتاژ به‌عنوان پناهگاه استفاده می‌شد قربانی بمباران شدند.

مقامات موزه در سال ۲۰۰۶ اعلام کردند که ۲۲۱ فقره آثار کوچک مانند جواهرات، شمایل‌های ارتودوکس، ظروف نقره و اشیائی با میناکاری فراوان از موزه به سرقت رفته است. ارزش این اشیاء که تاکنون یافت نشده‌اند، ۵۴۳ هزار دلار برآورد شده است.

تئاتر مارینسکی

مثلی در بین فرهنگ عامه مردم روس رایج است که روس ها بدون تئاتر زنده نخواهند ماند و شاید راز ماندگاری این همه تئاتر در شهرهای روسیه بر اهمیتی است که روس ها به هنرهای نمایشی و موسیقی می دهند. یکی از میراث های ماندگار دوره کمونیستی روسیه فرهنگ کتابخوانی و فرهنگ بالای مردمان این سرزمین در مورد هنرهای نمایشی و موسیقی و سایر جنبه های هنر است. همانطور که بالشوی تئاتر در مسکو شاخص ترین سالن تئاتر مسکو پایتخت روسیه است. تئاتر مارینسکی سنت پترزبورگ شاخص ترین بنای تئاتری شهر زیبای سنت پترزبورگ (ملقب به ونیز شمالی) است . شهرت این سالن تئاتر در سطح بین المللی بسیار بالاست و این شهرت را مدیون اجراهای ارزشمندی است که هنرمندان بزرگ روس از روی کارهای اساتید بزرگ موسیقی جهان که همگی روس بودند در این سالن اجرا کرده اند. نمی توان به سنت پترزبورگ آمد و نمایش زیبای باله را در سالن های این شهر از دست داد. حسی که خواهید داشت همگی از جمله توریست های اروپایی بر این باورند که سنت پترزبورگ پاییتخت باله جهان است. اجراهای باله در تالار مارینسکی ارزان نیستند و شما برای استفاده از این اجراها حتماً می بایست بلیط آن را از قبل خریداری نمایید. از هتل های بسیار نزدیک به تالار مارینسکی و تئاتر مارینسکی سنت پترزبورگ هتل مجلل گرند یوروپ بلموند است. در ادامه شما را با تاریخچه تئاتر مارینسکی سنت پترزبورگ آشنا خواهیم کرد

تئاتر مارینسکی (به روسی: Мариинский театр) سالن اپرا و باله در شهر سن پترزبورگ روسیه است که قدمتی ۱۵۰ ساله دارد. این سالن در ۲ اکتبر سال ۱۸۶۰ افتتاح شد و به محلی برجسته برای اجرای آثار شاخص آهنگسازان اواخر سده نوزدهم مانند چایکوفسکی، موسورگسکی و ریمسکی کرساکفتبدیل گردید. امروزه خانهٔ اپرا، ارکستر و باله مارینسکی است.
معمار تئاتر مارینسکی سنت پترزبورگ آلبرتو کاوس بوده و تئاتر مارینسکی بعد از ۲ اکتبر ۱۸۶۰ که گشایش این تئاتر بوده تا کنون اجراهای بسیار ارزشمندی را به خود دیده است. تئاتر به افتخار ملکه ماریا الکساندرونا ، همسر تزار دوم، مارینسکی نامیده شد. مجسمه نیم تنه ملکه در سالن ورودی اصلی قرار دارد. نام این تئاتر در طول تاریخ روسیه تغییراتی کرده است که منعکس کننده فضای سیاسی آن زمان روسیه است.
این مدرسه که در ۱۷۴۰ تاسیس گشت، در زمان‌های گذشته مشهور به باله امپراتوری روسیه بود.باله مارینسکی (به روسی: Балетная труппа Мариинского театра) معروف به باله کیروف از معروف‌ترین مراکز آموزش باله کلاسیک جهان است و در سن پترزبورگ قرار دارد.

کلیسای جامع کازان

کلیسای جامع کازان که با الهام از کلیسای سنت پیتر واتیکان (رم) ساخته شده، یکی از جاذبه‌های مهم تاریخی و معماری شهر سن پترزبورگ به شمار می‌رود.

کلیسای جامع کازان (بانوی ما) که در قلب سن پترزبورگ روسیه واقع شده است و به خیابان «نِوسکی»، اصلی‌ترین خیابان شهر اشراف دارد. نزدیکی این بنا به کلیسای «خون ریخته» باعث می‌شود گاهی توسط بازدیدکنندگان نادیده گرفته شود، اما این کلیسای جامع ارتدوکسی یک جاذبه بسیار ارزشمند است که نباید آن را از دست داد. کلیسای کازان یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخی شهر سن پترزبورگ بوده و از نظر معماری نیز بسیار گران‌قدر است. نمای خارجی زیبا و خیره‌کننده و فضای داخلی پر جزئیات و بی‌همتایش آن را تبدیل به یک بنای قابل توجه برای بازدید مسافران می‌کند.

کلیسای جامع کازان در بین سال‌های ۱۸۰۱ تا ۱۸۱۱ ساخته شد. این بنا توسط «آندری ورونیخین» (Andrey Voronikhin) برای جایگزینی با یک کلیسای بسیار قدیمی و کوچک طراحی گردید. کلیسا بعد از ساخت، تبدیل به خانه‌ای برای نگهداری کپی تمثال بانوی کازان شد. امپراطور «پل اول» می‌خواست کلیسای جامع کازان شبیه به کلیسای سنت پیتر رم باشد. او رؤیای آن را در سر داشت که روزی سن پترزبورگ رم شمال بشود؛ یک مرکز دینی قدرتمند با کلیسای جامع کازان در مرکزش! شکوه و عظمت این کلیسا نمادی از بزرگی سن پترزبورگ در زمانی است که پایتخت و اقامتگاه امپراتوران، معماران و هنرمندان بود.

کلیسای جامع کازان یکی از مهم‌ترین سازه‌های معماری و سیاسی سن پترزبورگ محسوب می‌شد. در ساخت این بنا تنها از نیرو و مصالح روسی استفاده شده بود؛ معمار، کارگران و تمام مصالح به کار رفته کاملاً داخلی بودند. ورودی خیره کننده کلیسای جامع که از ۹۶ ستون به صورت نیم دایره تشکیل شده است، رو به یک باغ زیبا باز می‌شود. اینجا در واقع پشت کلیسا می باشد زیرا در کلیساهای ارتدوکسی محراب رو به شرق قرار دارد. دو پایه ستون در دو طرف ردیف ستون‌ها امروزه خالی هستند. قرار بود رو آن‌ها تندیس فرشته‌ای قرار بگیرد اما این تندیس‌ها به خاطر عدم توافق با بهترین مجسمه‌ساز هرگز ساخته نشدند.

وقتی ارتش ناپلئون در سال ۱۸۱۲ به روسیه حمله کرد، فرمانده ارتش روسیه، «میخائیل کوتوزوف» (Mikhail Kutuzov) از بانوی کازان درخواست یاری کرد و این کلیسا به خاطر گرامیداشت پیروزی روسیه در برابر ناپلئون تبدیل به مکانی ارزشمند شد. انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ و تشکیل اتحاد شوروی باعث تنزل ارزش کلیساها و ابنیه مذهبی روسیه شدند. کلیسای جامع کازان در سال ۱۹۳۲ بسته و بعداً به عنوان موزه «دین و بی‌خدایی» دوباره بازگشت. در نهایت کازان به دست فراموشی سپرده شد و گنجینه مذهبی آن به یغما رفت.

بعد از سقوط کمونیسم و پذیرش دوباره دین، بسیاری از کلیساهای روسیه بازسازی شدند. نمای خارجی و فضای داخلی کلیسای جامع کازان در بین سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۸ مورد ترمیم قرار گرفتند. تمثال بانوی کازان در سال ۲۰۰۲ دوباره به کلیسا بازگردانده شد.

قلعه ی پیتر و پل

موزه تاریخی سن پترزبورگ به هفت شاخه قلعه پیتر و پل (Peter and Paul Fortress)، قلعه اورشک شلیسلبورگ (Shlisselburg Fortress Oreshek)، عمارت رومنسوفسکی (Rumyantsev Mansion)، موزه الکساندر بلوک (Alexander Blok Museum)، موزه سرگئی کیروف (Sergey Kirov)، موزه آوانگارد (Avant-garde)، بنای یادبود قهرمانان لنینگراد (Monument to the Heroic Defenders of Leningrad) و موزه چاپ (Museum of Printing) تقسیم شده است.

کلکسیون هنری این موزه بیش از ۱.۵ میلیون آیتم از شواهد موجود از تاریخ سن پترزبوزگ را در دل خود جای داده. این موزه وظیفه نگهداری، حفاظت و مرمت آثاری که از اهمیت تاریخی بالایی برخوردارند، را بر عهده دارد. آموزش و پرورش یکی از مهم ترین اهداف و زمینه های فعالیت این موزه به شمار می رود تا جاییکه به بیش از ۲۰ برنامه آموزشی برای کودکان، دانش آموزان، دانشجویان و خانواده ها تحقق بخشیده است.

قلعه پیتر و پل Peter & Paul Fortress

می توان از این قلعه به عنوان اولین ساختار شهر و نقطه تولد سن پترزبورگ نام برد. ساختمانی که به هیچ وجه برای تدابیر دفاعی در نظر گرفته نشده بود اما تاریخ و سرنوشت آن را درگیر فراز و نشیب های متعددی کرد. قلعه پیتر و پل دارای تاریخی بسیار غنی و در عین حال متنوع و گاهاً گمراه کننده می باشد، قلعه ای که از آن به عنوان پایگاه نظامی، جایگاه ادارات دولتی، محل خاکسپاری خانواده های سلطنتی روسیه، محل آزمایش های پیشگامانه علمی و یک زندان ممنوع و محل حبس زندانیانی متعدد علی الخصوص زندانیان سیاسی استفاده می شد. امروزه قلعه پیتر و پل به عنوان یکی از جاذبه های اصلی سن پترزبورگ تحت نظارت و سرپرستی موزه تاریخی سن پترزبورگ قرار دارد. قلعه ای عظیم با ساختمانی شگرف که بازدید از تمام دیوارهای آن مستلزم اختصاص دادن یک روز کامل است. در طول فصل تابستان ساحل این قلعه به نقطه ای بسیار محبوب برای انجام پیک نیک تبدیل می شود، ساحلی زیبا که در این فصل میزبان برگزاری رویدادها، کنسرت ها و فستیوال هایی مهم نظیر فستیوال سالانه پترو جاز (Petrojazz) می باشد.

 

زمین های قلعه

بازدید از شگفتی های املاک این قلعه رایگان است. محوطه ای با ساختمان های تاریخی و معماری شگرف که تماشای آنها قطعاً حس تحسین را در وجودتان برمی انگیزد.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه از ساعت ۱۸ تا ۲۲ به صورت رایگان از این مکان دیدن نمایند.

دسترسی معلولین: امکانات لازم برای عبور و دستری به ویلچر نیز موجودند.

 

کلیسای پیتر و پل

می توان از این کلیسای باروکی به عنوان یکی از بزرگترین جاذبه های سن پترزبورگ نام برد، کلیسایی که خانه ابدی بسیاری از امپراطورها و ملکه های رومانف می باشد.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه از ساعت ۱۰ تا ۱۹، در روزهای سه شنبه از ساعت ۱۰ تا ۱۷ و در روزهای یکشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۹ از این مکان بازدید نمایند.

هزینه: هزینه بازدید از این مکان ۳۵۰ روبل است.

دسترسی معلولین: در این مکان سطوح شیبدار برای عبور ویلچر و دسترسی معلولین نیز یافت می شود.

 

زندان تروبتسکوی باشِن Jail of Trubetskoy Bastion

این نمایشگاه تاریخچه زندانی بدنام و رسوای سیاسی در پشت دیواره های قلعه پیتر و پل در طی دهه آخر آشفتگی قوانین در طی دوران  تزار را به تصویر می کشد.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه به جز چهارشنبه ها از ساعت ۱۰ تا ۱۹ از این مکان دیدن نمایند. آخرین پذیرش در ساعت ۱۸:۳۰ انجام می شود.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۱۵۰ روبل است.

دسترسی معلولین: در این نمایشگاه امکانات لازم برای دسترسی معلولین وجود ندارد.

 

تاریخچه سن پترزبورگ- پتروگراد در طی سال های ۱۷۰۳ تا ۱۹۱۸ (مقر فرماندهی)

این نمایشگاه تعاملی، تاریخ مدنی و غیر نظامی سن پترزبورگ را قبل از تشکیل این شهر تا ورود بلشویک ها ترسیم می کند.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه به جز چهارشنبه ها از ساعت ۱۱ تا ۱۸ از این مکان بازدید نمایند. آخرین پذیرش تا ساعت ۱۷ انجام می شود. البته امکان بازدید از این موزه تا ساعت ۱۶ نیز وجود دارد.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۱۵۰ روبل می باشد.

دسترسی به ویلچر: در این نمایشگاه دسترسی به ویلچر امکان پذیر نخواهد بود.

 

تاریخ قلعه پیتر و پل (دیوار شیشه ای نوسکایا) (History of Peter & Paul Fortress (Nevskaya Curtain Wall

این نمایشگاه مراحل مختلف ساخت قلعه یپتر و پل با طراحی های مختلف، ابزار آلات عتیقه و نمایش های تعاملی را به تصویر می کشد.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه به جز چهارشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۸ از این موزه دیدن نمایند. آخرین پذیرش در روزهای سه شنبه در ساعت ۱۷ انجام می شود.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۵۰ روبل می باشد.

دسترسی ویلچر: این نمایشگاه دارای دسترسی به ویلچر نمی باشد.

 

موزه اکتشافات فضایی و فناوری موشکی (Museum of Space Exploration and Missile Technology (Ioannovsky Ravelin

این محوطه در قلعه پیتر و پل به عنوان آزمایشگاهی برای انجام تحقیقات بر روی موشک ها استفاده می شد، اما در حال حاضر جایگاه موزه ای از مسابقات فضایی اتحاد جماهیر شوروی می باشد.

زمان بازدید: میهمانان می توانند روزانه به جز چهارشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۸ از این موزه دیدن نمایند. آخرین پذیرش در روزهای سه شنبه در ساعت ۱۷ انجام می شود.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۱۰۰ روبل می باشد.

دسترسی ویلچر: این نمایشگاه دارای دسترسی به ویلچر نمی باشد.

 

خیابان زمان (خانه مهندسی) (Street of Time (Engineering House

این نمایشگاه به منظور آشنایی کودکان و آموزش به آنها در مورد شهر سن پترزبورگ طراحی شده، مکانی که نمایش هایی جذاب از خیابان های شهر را در بازه های زمانی مختلف به تصویر می کشد. هر کدام از این تصاویر بیانگر جنبه هایی متفاوت از تاریخ شهر خواهند بود.

زمان بازدید: میهمانان می توانند روزانه به جز چهارشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۸ (آخرین پذیرش تا ساعت ۱۷) و سه شنبه تا ساعت ۱۷ (آخرین پذیرش تا ساعت ۱۶) از این موزه دیدن نمایند.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۹۰ روبل می باشد.

دسترسی ویلچر: این نمایشگاه دارای دسترسی به ویلچر نمی باشد.

 

کارگاه چاپ (دیوار شیشه ای نوسکایا) Printing workshop “Pechatnya” (Nevskaya Curtain Wall)

این مجموعه یک موزه مطبوعاتی و یک کارگاه آموزشی را در دل خود جای داده، مکانی جذاب که فرصت طلایی استفاده از دستگاه ها برای تهیه هدیه و سوغاتی را برای بازدیدکنندگان فراهم می آورد.

زمان بازدید: میهمانان می توانند روزانه از ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۹ از این مکان بازدید نمایند.

هزینه بازدید: بازدید از این نمایشگاه رایگان می باشد.

دسترسی ویلچر: این نمایشگاه دارای دسترسی به ویلچر نمی باشد.

 

پیاده روی شگفت انگیز در امتداد دیواره های قلعه

پیاده روی در امتداد دیواره های قلعه واقعاً لذت بخش می باشد و فرصت هایی بی نظیری را برای تهیه عکس هایی ماندگار برایتان فراهم می آورد.

ساعت بازدید: میهمانان می توانند روزانه از ساعت ۱۰ تا ۲۱ از این مکان بازدید نمایند.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۳۰۰ روبل می باشد.

دسترسی ویلچر: دسترسی به ویلچر در این مکان امکان پذیر نخواهد بود.

 

تاریخچه برج ناقوس کلیسای پیتر و پل (History of the Bell Tower of the Peter & Paul Cathedral)

در این مکان فرصت طلایی بازدید از زنگ های ناقوس تاریخی قلعه پیتر و پل و یکی از جذاب ترین چشم اندازهای شهر در ارتفاع ۴۲ متری برایتان فراهم می شود.

زمان بازدید: میهمانان می توانند در تاریخ اول مه تا پانزدهم سپتامبر روزانه به جز چهارشنبه ها در چهار شیفت در ساعات ۱۱:۳۰، ۱۳، ۱۴:۳۰ و ۱۶ از این جاذبه دیدن نمایند.

هزینه بازدید: هزینه بازدید از این مکان ۱۵۰ روبل است.

دسترسی به ویلچر: این مکان دارای دسترسی به ویلچر نمی باشد.

 

کلیسای جامع اسحاق

کلیسای جامع سنت اسحاق، بزرگ‌ترین کلیسای جامع ارتدوکسی روسیه، در قلب شهر سن پترزبورگ قرار دارد. این بنای زیبا و باشکوه وقف قدیس حامی شهر است.

کلیسای جامع اسحاق مقدس به دستور تزار الکساندر اول برای جایگزینی با یک بنای قدیمی ساخته شد. برای این سفارش ویژه، طراحی‌های متعددی صورت گرفت که در این میان طراحی معمار فرانسوی «اوگوست دو مونفران» (Auguste de Montferrand) که تحصیل کرده آتلیه طراح مخصوص ناپلئون بود نیز به چشم می‌خورد. طرح پیشنهادی مونفران به خاطر خشکی و کسالت‌بار بودن ریتم چهار ردیف ستونش مورد انتقاد واقع شد. همچنین گفته می‌شد برخلاف ابعاد بزرگ ساختمان، طراحی آن شبیه به یک بنای چمباتمه زده است که خیلی تحسین برانگیز نیست. در نهایت امپراطور که خود علاقه‌مند سبک معماری سنگین و وزین امپراطوری بود، وارد ماجرا شده و به نفع مونفران قضیه را حل کرد.

ساخت این کلیسای جامع حدود ۴۰ سال به طول انجامید و مونفران بین سال‌های ۱۸۱۸ تا ۱۸۵۸ نظارت آن را به عهده داشت. کلیسا بعد از اتمام به اسحاق مقدس، حامی پتر کبیر هدیه شد. تحت حکومت شوروی این بنا متروک ماند و بعد از آن به موزه بی‌خدایی تبدیل گردید. مجسمه کبوتر بعدها با یک آونگ فوکو (Foucault pendulum) جایگزین شد. طی جنگ جهانی دوم، گنبد کلیسا با رنگ طوسی رنگ‌آمیزی شد تا توجه نیروهای هوایی دشمن را به خود جلب نکند. امروزه هنوز هم اعمال و مراسم پرستشی در کلیسای جامع صورت می‌گیرد؛ اما این امر در روزهای عادی در نمازخانه سمت چپی و تنها در روزهای جشن در قسمت اصلی برگزار می‌شود.

نمای خارجی نئوکلاسیک اسحاق مقدس، سبک بیزانسی-روسی با نقشه صلیبی شکل یونان را به نمایش می‌گذارد. یک گنبد مرکزی بزرگ و چهار گنبد فرعی دیگر در بلندای بنا به چشم می‌خورند. نمای خارجی با سنگ‌های خاکستری و صورتی ساخته شده و ۱۱۲ ستون از جنس گرانیت سرخ دارد. به دور بخش گنبد مسیری وجود دارد که برای گردشگران قابل دسترس است. ۲۴ مجسمه از داخل بنا و بالای سقف به پایین خیره شده‌اند و به همین تعداد از آن‌ها را به دور گنبد نیز می‌توان دید. درهای ورودی کلیسا نیز با نقش برجسته‌هایی ملهم از درهای تعمیدگاه «جیووانی مقدس» فلورانس تزئین شده‌اند.

در داخل بنا و زیر مرکز گنبد یک مجسمه کبوتر به نشانی از روح‌القدس آویزان شده است. بخش‌های دیگر فضای داخلی، مانند ستون‌ها، کف‌پوش و تندیس مونفران، از گرانیت‌ و مرمرهایی متعلق به بخش‌های مختلف روسیه تراشیده شده‌اند. دیوارهای داخل کلیسا با نقاشی‌هایی از استادان به نام آن زمان روسیه تزئین شده بودند اما به خاطر شرایط آب و هوایی بد و سرمای داخل ساختمان، کم‌کم رو به خرابی رفتند. مونفران دستور داد تا این نقاشی‌ها با تکنیک موزاییک بازتولید شوند اما این کار هرگز به پایان نرسید.

کلیسای منجی رستاخیز

خیابان مشهور نفسکی (نوسکی) در سنت پترزبورگ پر است از دیدنی‌های تاریخی و مذهبی. کلیسای ناجی در خون یا خون ریخته یکی از مهم‌ترین کلیساهای کشور پهناور روسیه نیز در همین خیابان قرار دارد. کلیسایی باشکوه که به دستور الکساندر سوم و به عنوان یادبودی برای پدرش الکساندر دوم ساخته شده است. الکساندر دوم که در آن زمان تلاش زیادی برای منع برده‌داری در روسیه کرد و حتی قانون منع رعیت‌داری را به تصویب رسانده بود محبوب مردم و مغضوب سرمایه‌داران و زمین‌داران شد. او در محلی که اکنون کلیسای خون ریخته شده در آن ساخته شده ترور شد. این کلیسا به سبک روسی جدید ساخته شده، سبکی که در آن تلاش شده تا به معماری مذهبی و سنتی کشور روسیه باز گردند. کلیسایی که بعدها به یکی از مهم‌ترین دیدنی‌های روسیه و از اصلی‌ترین مقاصد سفر گردشگران تور روسیه تبدیل شد. ناجی در خون (خون ریخته شده) توسط یکی از مشهورترین معماران زمان و با الهام از کلیسای سنت باسیل (نماد معماری سنتی روسیه) ساخته شده است. استفاده از رنگ‌های گرم و تند در ساخت کلیساهای روسیه در این زمان متداول شده بود و این کلیسا نیز با گنبدهای خاصش ازین قاعده مستثنی نیست. طرح کلی معماری کلیسای خون ریخته شده شبیه گل همیشه بهار با پنج گلبرگ است. محل ترور تزار الکساندر دوم درون کلیسا جای گرفته که توسط پوششی گرانبها پوشانده شده و در مکانی پایین‌تر از بنای کلیسا با چند پله از سطح کلیسا جدا می‌شود. هنوز نرده‌ها و پل آغشته به خون این تزار در این محل قابل مشاهده است. بیشترین موزائیک استفاده شده در یک کلیسا بعد از کلیسای سنت لوئیس به کلیسای خون ریخته شده اختصاص دارد. دیوارها و سقف بناها با ظرافت بسیار و پیچیدگی‌های چشم‌نواز موزائیک کاری شده‌اند و بر خلاف بسیاری از کلیساها، هیچ اثری از نقاشی در کلیسای خون ریخته شده دیده نمی‌شود. داستان بیشتر موزائیک‌کاری‎های با ارزش به انجیل، کتاب مقدس مسیحیان باز می‌گردد. از توپاز و دیگر سنگ‌های قیمتی برای تزئین مقبره تزار الکساندر دوم استفاده کرده که شکوهی دوچندان به کلیسا بخشیده است. گنبدها طلاکاری شده‌اند و پشت بام نیز حالتی خیمه‌ای و سفالی دارد. کلیسای رستاخیز عیسی مسیح، خون مقدس، ناجی در خون تپیده، جامع معراج و اسپاس ناکراوی از دیگر اسم‌هایی است که برای نامیدن این کلیسا از آن‌ها استفاده می‌شود.

قصر کاترین

کاخ کاترین، قصر امپراطوری قبلی روسیه و یکی از بزرگترین کاخ‌ها در مجاورت سنت پترزبورگ است. این کاخ در شهر «پوشکین» یا «تزارسکویه سلوی» سابق (Tsarskoye Selo)، در ۲۵ کیلومتری سنت پترزبورگ قرار دارد.

در قرن ۱۷ قبل از روی کار آمدن پتر کبیر، سنت پترزبورگ کنونی، منطقه‌ای ارزشمند بود که «ساری» (Saari) به معنای جزیره (در زبان فنلاندی) نامیده می‌شد. سرانجام پتر کبیر این مناطق را به تصرف در آورد و ساری را در سال ۱۷۰۸ به همسرش کاترین هدیه داد. این کاخ در این مکان  و در سال ۱۷۱۷ تحت نظارت مستقیم معمار آلمانی، «یوهان فردریش براون‌اشتاین» (Braunstein)، به عنوان اقامتگاه تابستانی ملکه کاترین اول ساخته شد. در سال ۱۷۴۳ ملکه الیزابت از معمار روسی، «میخائیل زمتسف» (Zemtsov) و «آندری کواسف» (Andrey Kvasov) خواست که اقدام به توسعه و زیباسازی کاخ نمایند. دقیقاً در دوره سلطنت ملکه الیزابت، کاخ به سبک و شکل کنونی درآمد.

در ماه می سال ۱۷۵۲ الیزابت از معماری به نام «بارتولومئو فرانسیسکو راسترلی» خواست که کاخ را بازسازی کند، زیرا به نظرش کاخ بسیار قدیمی و کوچک بود. بعد از گسترش و بازسازی که چهار سال طول کشید، کاخ جدید به سبک معماری باروک (Baroque) روسی به طور کامل ساخته شد. در ۳۰ جولای ۱۷۵۶ مراسم گشایش کاخ ۳۲۵ متری، مقامات روس و مهمانان خارجی را شگفت‌زده کرد. عظمت کاخ در نگاه اول به چشم می‌آید. گام آخر در ساخت و ساز و دکوراسیون کاخ کاترین، راه پله‌ی اصلی به سبک معماری «روکوکو» (Rococo) است که در سال ۱۸۳۶ توسط معمار روسی، «مونیگتی» (Monighetti) ساخته شد.

بعد از انقلاب اکتبر، کاخ کاترین تبدیل به موزه شد. در زمان اشغال آلمان‌ها، این مجموعه  آسیب دید، کاخ‌ها غارت شدند و بسیاری از نمایشگاه‌ها و آثار هنری در آتش سوختند. امروزه این مجموعه توسط «بارانف» (N. Baranov)، «کدرینسکی» (A. Kedrinskiy)، «تومانف» (N. Tumanov) و سایرین به طور کامل به حالت اول بازگردانده شده و با ۳۲ غرفه در حال فعالیت است. جذاب‌ترین قسمت کاخ برای گردشگران، اتاق مشهور «آمبر» (Amber) است که در سال ۲۰۰۳ بازسازی شد.

دکوراسیون اصلی اتاق آمبر در اوایل قرن ۱۸ در ایالت «پروشا» (Prussia) ساخته شده بود و در سال ۱۷۱۶ توسط پادشاه «فردریش ویلهلم اول» به پیتر اول هدیه داده شد. در خلال جنگ جهانی دوم، دکوراسیون اتاق آمبر توسط اشغال‌گران آلمانی به کالینینگراد برده شد. سرانجام ماجرای این اتاق دیگر مشخص نشد. در سال ۱۹۷۹ کار بازسازی اتاق آمبر آغاز شد و همزمان با سیصدمین سالگرد سنت پترزبورگ به طور کامل بازسازی شد که در بازسازی آن شرکت‌های آلمانی نیز نقش داشتند. سرنوشت تجهیزات اصلی اتاق، هنوز هم پشت پرده‌ای از شایعات و افسانه‌ها قرار دارد.

کاخ پترهوف 

سن پترزبورگ یکی از آن شهرهای روسیه است که جاذبه های زیبای زیادی دارد. برای کشف همه زیبایی های این شهر تقریبا نیاز به یک ماه زمان دارید. چیزی که باعث خاص بودن سن پترزبورگ نسبت به شهرهای دیگر شده است زیبایی و ظرافت جزئیات بناهای تاریخی آن است. کلیساهای این شهر با مناره های طلایی و حتی متروی آن که شبیه قصرهای تزار است همه ارزش ساعت ها بازدید و تماشا دارند. صحبت از قصرهای روسیه شد اخیرا به بازدید از آرمیتاژ رفتم، کاخی که تا انقلاب ۱۹۱۷ خانه تزار بود اما قصد داشتم حتما تا قبل از ترک روسیه از کاخ پترهوف (Peterhof Palace) هم دیدن کنم، کاخی که در لیست میراث جهانی یونسکو قرار دارد و یکی از زیباترین قصرهای شهر سن پترزبورگ است

از سن پترزبورگ بعد از یک ساعت به کاخ پترهوف رسیدم و یک روز کامل را مشغول تماشای جاههای مختلف آن بودم. در قصر، باغ های زیادی وجود دارد که به قسمتی از آن باغ پایین و به قسمت دیگر باغ بالا می گویند، همچنین در محوطه آن قصرهای زیادی ساخته شده و کاخ اصلی در بین این دو باغ است. قبل از رفتن به این کاخ نگاهی سریع به تاریخچه آن انداخته بودم. معنی پترهوف به زبان آلمانی «دربار پتر» است و نشان می دهد که این کاخ توسط پتر کبیر ساخته شد، زمان ساخت آن هم به سال ۱۷۰۳ برمی گردد. در آن زمان در بین سال های ۱۷۰۰ تا ۱۷۲۱ روسیه درگیر جنگ با کشور سوئد بود، بعد از پیروزی روسیه در این جنگ، تزار تصمیم گرفت که جشن پیروزی خود در برابر کارل دوازدهم (پادشاه سوئد) را در کاخ پترهوف برگزار کند. او در سفری که قبلا به فرانسه داشت با دیدن کاخ ورسای تصمیم گرفت مثل همین کاخ را در روسیه بسازد. اگر تا به حال کاخ ورسای را دیده باشید می توانید به راحتی به شباهت های این دو کاخ با هم پی ببرید. اما تفاوت بزرگ این دو کاخ این است که مجموعه فواره های کاخ پترهوف بسیار بزرگ تر است و با مجسمه های طلایی اطراف خود نمایی بسیار دیدنی دارد.

جاذبه اصلی کاخ پترهوف، باغ پایین آن است که ۱۵۰ فواره و ۴ آبشار دارد. من از بخش قسمت فواره ها وارد قصر پترهوف شدم و در آنجا بود که به محض ورود، تحت تاثیر آبشار جذاب و بزرگ باغ قرار گرفتم. این آبشار در روبروی قصر گراند که به مدت ۲۰۰ سال اقامتگاه تابستانی پادشاه بود قرار دارد. بعد از اینکه مدتی را در کنار فواره ها و آبشارها قدم زدم در روبروی قصر گراند ایستادم و مدتی را غرق تماشای جزئیات آن شدم. با این که در مجموعه قصر پترهوف قصرها و کاخ های زیادی وجود دارد اما بدون شک قصر گراند از همه جذاب تر است. این قصر به شیوه معماری باروک ساخته شده و نمای سلطنتی و طراحی داخلی ظریف و زیبای آن به همراه گلدان های گران قیمت، کف پوش پارکت و آینه های بزرگ آن را تبدیل به قصری دیدنی کرده است. بعد از مدتی به سمت باغ بالا رفتم، باغ های این کاخ بسیار زیبا و بزرگ هستند. اگر به شهر سن پترزبورگ می روید حتما از این کاخ زیبا دیدن کنید برای رفت و آمد به این کاخ حداقل ۲ ساعت و برای گشت و گذار در آن حداقل ۳ ساعت زمان نیاز دارید.