جاذبه های گردشگری شهر مسکو

میدان سرخ مسکو

تاریخ و جاذبه های میدان سرخ

قرار بود که میدان سرخ مسکو ابتدا مکانی برای خرید باشد. چرا که در کنار منطقه تجاری بازرگانی به نام کیتای گورود (Kitay Gorod) ساخته شده بود. همچنین این میدان تبدیل به مکانی شد که مردم و ساکنین کرملین تصمیم گرفتند تا در این میدان جمع شوند.

یکی از اتفاق هایی که در این میدان در روزگاران گذشته می افتاد، اعدام های افراطی سربازان قزاقی در اینجا بود. از دو شخصیتی که در این میدان و در طول تاریخ اعدام شدند می توان به استپان رازین (Stepan Razin) در سال ۱۶۷۱ میلادی و استرلتسی (the Streltsy) در سال ۱۶۹۸ بود. هر یک از این شخصیت ها داستانی پشت سر خود دارند که در تور روسیه می توانید از راهنمای خود بخواهید داستان این دو شخصیت را برایتان تعریف نماید.

میدان سرخ مسکو در ۱۰۰ سال گذشته چندان تغییر نکرده است. کاخ کرملین، کلیسای جامع سنت باسیل، موزه تاریخ کشور و GUM (فروشگاه جذاب و معروف جهان)، همگی در قرن بیستم و در جریان جنگ ها، نابود نشده اند. بازدید کنندگان اکنون به میدان سرخ می آیند تا معماری زیبای اطرافش را نگاه کنند و با آن ها عکس بگیرند.

دروازه میدان سرخ مسکو

اولین دروازه ساخته شده در میدان سرخ مسکو در سال ۱۶۸۰ نابود شد و از بین رفت. چرا که در آن زمان، استالین تصور می کرد، این دروازه مانع از رژه و پیاده روی نظامیان در میدان سرخ مسکو می شود. این جاذبه مسکو هم اکنون و در روزگار حاضر (حدود سال های ۱۹۹۵) دوباره به این میدان برگردانده شد. ماکتی از این دروازه را در این سال در میدان ساختند تا گردشگران تصوری واضح از تاریخ و جاذبه های اطراف میدان سرخ داشته باشند. با عبور از این دروازه، می توانید به درون کلیسای روشن ایوریان ویرجین مقدس بروید. این کلیسای کوچک در  اواخر قرن ۱۸ ساخته شد تا مکانی برای خاکسپاری شخصی به همین نام باشد و به نوعی می توان آن را همانند حرم های ائمه در ایران دانست. مردم روسیه و مسکو برای عبادت به این کلیسای روشن می روند.

حاکمان اتحاد جماهیر شوروی، میدان سرخ را برای نمایش های نظامی خود انتخاب کردند. شاید مهمتر از همه این نمایش ها، ۷ نوامبر ۱۹۴۱، زمانی که تانک ها به سمت خط مقدم و خارج از مسکو به حرکت در آمدند، باشد؛ و در طول جنگ سرد، زمانی که خطوط حمل ICBM (موشک بالستیک بین قاره ای) در سراسر میدان به راه افتاد و گردانده شد تا به قدرت های غرب، قدرت شوروی را یادآور شود. رفت و آمد و رژه تانک ها دیگر در میدان سرخ روسیه رخ نداد تا اینکه در سال ۲۰۰۸، برای اولین بار، از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، تانک ها در میدان سرخ مسکو برای مراسم روز پیروزی رژه رفتند.

از دیگر بناهای تاریخی و دیدنی این میدان میتوان از موزه لنین ، کاخ کرملین و کلیسای سنت باسیل نام برد که هریک به اختصار توضیح خواهیم داد.

کاخ کرملین

کاخ کرملین مهمترین جاذبه دیدنی مسکو و نماد قدرت مسکو محسوب می شود و در زبان روسی به معنای دژ می باشد در واقع این مکان شهرتی جهانی دارد و گردشگران متعددی را از سراسردنیا به سمت خود جذب می کند . جالب است بدانید که کاخ کرملین مقر ریاست جمهوری روسیه نیز می باشد و از امن ترین نقاط این کشور است و در میدان سرخ مسکو که برترین جاذبه های گردشگری روسیه را در خود جای داده قرار دارد .

ضمنا کرملین مجموعه ای از چندین کاخ و کلیسا است که دیوارهایی مستحکم آن ها را محاصره کرده تا از نفوذ دشمنان در امان باشند و ساخت این کاخ در سال ۱۴۸۵ به پایان رسید و دیوارها و برج های آن به دست معماران ایتالیایی زبردستی در بین سال های ۱۴۸۵ و ۱۴۹۵ طراحی و ساخته شدند و استفاده از سبک های مختلف در ساخت بناها و همچنین عظمت این مجموعه منحصر به فرد ” یونسکو ” را وادار نمود تا آن را در فهرست میراث جهانی خود به ثبت برسانند که این اتفاق در سال ۱۹۹۰ میلادی روی داد

معماری بی نظیر کاخ کرملین مسکو

” ارگ کرملین مسکو  “ که به زبان روسی ( Московский Кремль ) یک قلعه تاریخی بسیار زیبا است که به صورت مجتمع در قلب شهر مسکو ساخته شده است و اینکه از جنوب به رودخانه مسکوا ، از شرق به میدان سرخ و از غرب به باغ الکساندر مشرف می باشد و در ضمن بنای این کاخ در سال ۱۴۸۷ میلادی به اتمام رسید و شامل تعدادی کاخ و کلیسا در خود است که همگی جاذبه های این کاخ محسوب می شود ؛ نام مشهور این کاخ کرملین است به زبان روسی به معنای دژ بوده و این کاخ از چهار قصر، چهار کلیسا و دیوار کرملین به همراهی برج‌ های کرملین تشکیل شده‌ و از این کاخ به منظور اقامت ” رئیس ‌جمهور روسیه “ استفاده می گردد .

کرملین به شکل مثلث بوده که در جهت شمالی دارای ضلع ‎هایی به طول ۷۵۰ متر می باشد و اینکه این کاخ زیبا را واقعا می ‎توان از هر نظر : سمبلیک ، تاریخی و استراتژیکی قلب مسکو بنامیم و در ضمن بزرگ ‌‌ترین کلیسای کرملین مسکو ، کلیسای جامع اوسپنسکی است که طی سال‎های ۱۴۷۵ تا ۱۴۷۹ مراحل طراحی تا ساخت آن طول کشیده و تزارها در آن‌ جا تاجگذاری هایشان را انجام می دادند و مهم است بدانید که ابتدا دیوار آجری کرملین در کنار رودخانه مسکو بنا شد و دلیل این کار این بوده که تاتارها اغلب از آن ‌جا حمله می ‎کردند .

در ضمن تمام عملیات ساختمانی و معماری آن ده سال زمان برد و کرملین جدید را روی کرملین قدیم که از سنگ سفید بوده بنا نمودند و دیوارهای قبلی را تا جایی که امکانش بود باقی گذاشتند ، فقط دور آن ‌ها را دیوارهای آجری مستحکمی کشیدند و آن ‌ها را بلندتر، ضخیم‎ تر و محکم ‎تر کردند و کاخ بزرگ کرملین در سال ۱۸۴۹ شکل کنونی را کسب کرد و کاخ جدید به طول ۱۲۵ متر بود و دارای ۷۰۰ اتاق از جمله آپارتمان ‎های خصوصی برای خانواده شخص اول کشور بوده است .

در ادامه در سال ۱۹۶۱ میلادی عمارت جدیدی به کرملین اضافه شد که کاخ کنگره ‎ها نام داشت و اینکه از کاخ کنگره‎ ها برای اهداف گوناگون استفاده می کردند و برای اجرای نمایش ‎های تئاتری و جشن ‎های عمومی جایگاه مناسبی بود و سالن بزرگ آن برای ۶ هزار نفر تعبیه شده است و وسایل صوتی برای ترجمه بیش از ۲۹ زبان در این کاخ نصب شده ‎است و در ضمن بالشوی تئاتر و اپرا روی صحنه کاخ کنگره‎ ها به نمایش عموم مردم بخصوص گردشگران گذاشته می‌ شود و مهم است بدانید که این کاخ دارای ۸۰۰ اتاق جداگانه از جمله سالن ‎ها ، رختکن ، راهرو و اتاق‎ های اختصاصی برای اعضای شخص اول مملکت ، اتاق مطبوعات و اتاق‎ هایی برای خدمه های فنی این کاخ در نظر گرفته شده است و ضمنا برای ساخت این کاخ فقط ۱۶ ماه وقت صرف شد و ” جایزه لنین ” به طراحان و معماران زبردست آن تعلق گرفت .

جاذبه های دیدنی کاخ کرملین

اسلحه خانه : اسلحه خانه کرملین به دستور پتر کبیر طراحی و ساخته شد و در آن هم ساخت و هم انبار مهمات و اسلحه ها در کنار هم انجام می ‌گرفت و در ادامه بعد از عقب نشینی فاجعه ‌بار ناپلئون از شهر مسکو، این بنا به موزه ‌ای برای گرامیداشت پیروزی کشور روسیه بدل گردید و اینکه اکثر توپ‌ هایی که در کنار آن چیده شده ‌اند جزو غنائمی هستند که از ارتش فراری و از هم پاشیده فرانسه به دست آنان رسیده است ، ضمنا این ساختمان امروزه محل استقرار ” سران گارد کرملین ” نیز می باشد .

کاخ دولت کرملین :  این سازه شیشه ‌ای و بنتی بسیار زیبا با معماری بی نظیرش درست در سال ۱۹۶۱ میلادی تکمیل شد و یکی از جدیدترین ” الحاقات کرملین “ محسوب می گردد و در ضمن این کاخ در روزگار آرام حکومت ” خروشیوف ” ساخته شد تا میزبان جذب کمونیست ها باشد ، همچنین سبک اجرای معماری این بنا بسیار دقیق و باشکوه انجام گرفته است و آمفی ‌تئاتر بزرگ این ساختمان با ۶۰۰۰ صندلی یکی از پرطرفدارترین بخش ‌های آنبه شمار می رود و امروزه کاخ کرملین برای اجراهای باله مورد استفاده قرار می گیرد و جالب است بدانید که ” نقش برجسته معروف لنین ” از آن حذف شده است .

ساختمان سنا : ساختمان با شکوه و عظمت نئوکلاسیکی سنا ، به دستور کاترین کبیر طراحی و به ساختن آن ختم شد و یکی از آثار زیبا و ارزشمند معماری به نام ” ماتوی کازاکوف ” ( Matvey Kazakov ) در مسکو نامبرده می شود و هدف کاترین از ساخت این بنا ایجاد مکانی برای شورای مشورتی در پایتخت این کشور بود اما بیشتر شهرت آن بعد از انقلاب ، به عنوان محل کار لنین بوده است که امروزه ساختمان سنا به عنوان اقامتگاه رسمی رئیس جمهور مورد استفاده قرار می‌ گیرد .

میدان کلیسای جامع : اگر کشور روسیه را مانند یک عروسک ماتروشکای تو در تو در تجسم نمایید و مسکو در دل روسیه باشد قطعا کاخ کرملین در دل آن و میدان کلیسای جامع آخرین قطعه در داخل کرملین قرار گرفته است چرا که میدان کلیسای جامع کرملین اولین بنای بزرگ عمومی شهر محسوب می شود که در زمان رشد قدرت مسکو در اوایل قرن ۱۴ ساخت آن به اتمام رسید و این میدان برای قرن ‌ها قلب نمادین حکومت تزارها قرار داشته است و کلیسایی که در این میدان وجود دارد در دهه ۱۴۷۰ به عنوان محل استقرار کلیسای ارتدوکسی روسیه و به دستور ایوان کبیر ساخته شد و  تا قبل از انتقال پایتخت به سن پترزبورگ ، میدان کلیسای جامع مرکز قدرت سیاسی کشور بود و تمام مراسم‌ های مهم اعم از تاجگذاری ، مجمع اشراف و رویدادهای مرتبط به دولت در اینجا برگزار می ‌شدند و شما فرهنگ و آداب و رسوم مردم روسیه را به وضوح لمس خواهید کرد .

و لازم به ذکر است که اگر تندیس لنین را نادیده بگیرید، میدان کلیسای جامع هنوز حس و حال دوران تزاری روسیه را به رخ همگان می کشد ، در ضمن دور تا دور این میدان را مجموعه‌ ای از کلیساها ، برج‌ ها و کاخ‌ ها محاصره کرده ‌اند که در کنار هم کل تاریخ آن بازه زمانی تاریخی که در بالا اشاره کردیم را به نمایش عموم مردم بخصوص مسافران مسکو می ‌گذارند و شما عزیزان با بازدید از کرملین و بناهای تاریخی متعدد و زیبای آن می ‌توانید سفری به گذشته بکنید و تاریخ پر فراز و نشیب روسیه را از نزدیک لمس کنید و قطعا گردش در دل دیوارهای کرملین تجربه ‌ای بی تکرار و منحصر به فردی در کنار لذتی باور نکردنی برایتان بهمراه خواهد داشت که طی سفر به شهر مسکو نباید از دست داد .

ساعات بازدید از کاخ کرملین مسکو

دو ورودی برای کاخ کرملین وجود دارد که هیچ کدام از آنها در میدان سرخ ‏‎( Red Square )‎‏ راه ندارد و اینکه درب اصلی آن در میان ” برج کوتافیا ‏Kutafya‏ ” قرار دارد که در آنجا تقریبا همیشه می توانید صف طویلی از مردم را نظاره گر باشید که منتظرند تا وارد شوند و توجه داشته باشید که ورودی دوم ‏کمتر مورد استفاده و استقبال قرار می گیرد که شما عزیزان می توانید آن را از سوی باغ الکساندروفسکی ‏‎( Alexanderovsky Garden )‎‏ پیدا کنید و درب ‏دوم سریع ترین ورودی برای رسیدن به اتاق زره (‏ Armoury chamber‏ ) و صندوق الماس ( ‏Diamond Fund ‏) می باشد و از آنجایی که این کاخ پر از شکوه و عظمت در صدر لیست اکثر گردشگران روسیه ارزان قرار دارد و در ضمن یکی از پربازدیدترین جاذبه های شهر مسکو بوده ، مهم ‏است که زودتر در محل حضور داشته باشید تا درگیر این صف طولانی نشوید و زمانتان به هدر نرود .

کرملین ساعت ۱۰ صبح باز می ‏شود و بلیط ورودی یک ساعت زودتر ( ساعت ۹ صبح ) به فروش میرسد و بنابراین شاید ساعت ۹ صبح بهترین زمانی باشد که ‏می توانید در آنجا حضور داشته باشید ‏‏‏‏ و در ضمن این را در نظر داشته باشید که کرملین روزهای پنجشنبه تعطیل است و در باقی روزهای هفته از ساعت ۹ صبح تا ۴:۳۰ بلیط ‏فروخته می شود و از ساعت ۱۰ صبح الی ۶ عصر می توانید از کرملین بازدید نمایید .

کلیسای سنت باسیل مسکو

ساختمان اصلی کلیسای سنت باسیل مسکو در واقع به دستور یکی از تزارهای روسیه به نام ایوان د تریبل (ایوان وحشتناک) ساخته شد. ساخت چنین کلیسای رنگارنگ و جذابی که ممکن است شما را به یاد شیرینی های رنگارنگ بیندازد، از سال ۱۵۵۵ شروع شد و تا سال ۱۵۶۱ ادامه یافت. دستور ساخت این کلیسا به جهت پیروزی خانات کازان داده شد.

کلیسای سنت باسیل مسکو در سال ۲۰۱۶ ۴۵۵ ساله شد. در طول سال هایی که بر پا بود و استوار در کنار دیگر جاذبه های مسکو در میدان سرخ قرار داشت، آسیب های بسیاری به آن وارد شده است. این کلیسا بارها دچار آتش سوزی، آسیب هایی بر اثر حمله سپاه ناپلئون به مسکو شده است. حتی در یکی از طرح های وسعت بخشی به شهر که استالین داده بود نیز، بخش هایی از آن تخریب شد تا لشکر استالین بتوانند بدون وقفه ای در رژه خود وارد میدان سرخ مسکو شوند.

با این وجود، چنین بنایی ابهت و زیبایی خود را همچنان حفظ نموده است و هنوز که هنوز است تنها بنایی در میدان سرخ مسکو است که به دلیل وجود رنگ های پاستیلی که دارد، اول از همه جلب توجه می کند.

در بیرون از کلیسا می توانید گنبدهای رنگارنگ آن را بر برج های کلیسا ببینید. هر یک از این گنبدها نه تنها رنگ های متفاوتی دارند، بلکه از اشکال و طرح های مختلفی هم برخوردار هستند. معمار این بنای جذاب و شهر فرنگی از هیچ گونه الگوی یکسانی در ساخت گنبدها استفاده نکرده است. بزرگ ترین گنبد کلیسا، شکل گنبد پیازی را ندارد؛ بلکه گنبدی هرمی شکل است که بر بالایش، یک گنبد کوچک طلایی رنگ و پیازی شکل دارد.

۴ گنبد بزرگ بعدی، پیازی شکل و به رنگ های آبی، سفید، زرد، سبز روشن و سبز تیره، و قرمز هستند. تزئینات این گنبدها اصلا شبیه یکدیگر نیست. پس از آن چهار گنبد دیگر و کوچکتر وجود دارد. دو گنبد کوچکتر پیازی شکل و دو گنبد دیگر کوچک مخروطی شکل هستند. رنگ های این گنبدها، قرمز، سبز تیره، آبی، صورتی و سورمه ای هستند.

در جلوی کلیسای سنت باسیل مسکو و قسمت پله های ورودی در باغ کلیسا، یک مجسمه نمادین قرار داده شده است. در مقابل کلیسا، در باغ یک مجسمه برنزی به افتخار دیمیتری پوچرسکی (Dmitry Pozharsky) و کوزما مینین (Kuzma Minin) است. این دو نفر برای برای ارتشی که به جنگ لهستانی های شورشی می رفت داوطلب پیدا می کردند. در طول شورش ها (بین سال های ۱۵۹۸ و ۱۶۱۳) علیه مهاجمان لهستانی گرد هم آمده بودند و با یکدیگر می جنگیدند.

این بنا یکی از میراث جهانی است که در فهرست یونسکو به ثبت رسیده است. در سال ۱۹۹۰ کار کرملین و میدان سرخ در فهرست سایت جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. این بنا (کلیسای سنت باسیل) یکی از ۱۶ بنای باارزش و به ثبت رسیده در فهرست یونسکو در روسیه است.

یکی از داستان های دیگری که پیرامون این کلیسا وجود دارد، مربوط به زمان استالین است. هنگامی که استالین تصمیم می گیرد تا اطراف میدان سرخ را گسترش دهد تا رژه روندگان بتوانند به راحتی در این مکان حرکت کنند، تصمیم به تخریب کلیسای سنت باسیل مسکو گرفت.

در همین زمان، معمار Pyotr Baranovsky پیغامی به استالین فرستاد و در آن گفت که ترجیح می دهد به جای تخریب چنین اثر باارزشی او را بکشد. هر چند که این معمار به خاطر چنین نامه ای، به ۵ سال زندان محکوم شد اما همین حرکت باعث تغییر نگرش دولت شد. پس از آن به کلیسای سنت باسیل آسیبی وارد نشد و از تخریب به دور ماند.

در شهر جالینور (Jalainur)، واقع در شمال شرقی مغولستان حدود ۳۲۰۰ مایلی غرب مسکو و نزدیک به ۷۰۰ مایلی شمال پکن، مدل کوچکتری از کلیسای جامع ساخته شد اما هرگز از این بنای دوم به عنوان کلیسا استفاده نشده است. عکاس دیوید مونتولئون، تصویری عجیب و غریب از این ساختمان را که یک موزه علمی کودکان بود در سال ۲۰۱۵ به ارائه داد. فسیل های جعلی که در تصویر بنای مشابه کلیسای سنت باسیل مسکو دیده می شود، بسیار شباهت به پوسته هایی توخالی هستند که واقعی نمی زنند. بنابراین باز هم این بنای زنگارنگ، هیچ گونه مشابهی ندارد و در دنیا بی نظیر باقی مانده است.

موزه سنت باسیل

از سال ۱۹۲۹ کلیسا را به یک موزه تبدیل نمودند که تنها در بعضی از روزهای مذهبی، مراسم روحانی و عبادی در آن به عنوان کلیسا برگزار می شود. در دیگر روزهای سال، تنها حکم موزه ای برای بازدید گردشگران و علاقمندان را دارد.

نماهای داخلی این کلیسا، پر از تزئینات و نقاشی های بسیار ظریفی است که به زیبایی و استادانه کشیده شده اند. درون کلیسا از دیگر کلیساهای دیگر کوچکتر است. به قدری که تمام گنبدهای کلیسا را در قسمتی که گروه کر کلیسا می ایستند می توانید از درون بنا، ببینید. سرتان را رو به بالا بگیرید و از تزئینات جذاب آن دیدن کنید. تنوع رنگی که در بیرون از کلیسا دیده اید، درون کلیسا هم خواهید دید.

گالری ترتیاکوف

گالری ترتیاکوف یکی از موزه های بزرگ و نمایشگاه های زیبای هنری درمسکو است که سالانه هزاران نفر را به خود مجذوب می کند.

برای اکثر غربی ها، هنر روسیه چیزی جز کتاب ها و داستان ها تا قرن بیستم و ظهور غول هایی مانند کانیندسکی، چاگال و ملودیچ نیست.

ترتیاکوف به شما فرصتی برای کشف سنت غنی این هنرمندان بزرگ بر روی صحنه جهانی می دهد.

آثار گالری

اغلب به این گالری ترتیاکوف قدیمی می گویند تا با همسایه آن اشتباه گرفته نشود.این گالری دارای ۶۲ اتاق و بیش از۱۰۰هزار اثر هنری از نقاشی های روسی از قرن دهم تا انتهای قرن نوزدهم است.آیکن ها و نمادها در اینجا ویژگی های مختص خود را داراست.

هرچند مجموعه آثار ترتیاکوف چشمگیر است و بازدیدکنندگان خود را سخت تحت تاثیر قرار می دهد، اما متاسفانه ردپای دیکتاتوری در آن مشهود است.

طرفداران ادبیات روس می توانند خود را با دیدن نگرانی ها و آرمان های نویسندگان قرن نوزدهم که توسط هنرمندان همان دوره منعکس شده است، سرگرم کنند.مجسمه های منحصر به فرد، آیکون های صد ساله، نقاشی های بی نظیر مجموعه ترتیاکوف توسط هنرمندان ناشناخته و مجسمه سازان معروف و تحسین شده ،ایجاد شده است.

بنابراین بازدید از گالری ترتیاکوف فرصتی فوق العاده برای تحسین آثار هنری معاصر در کنار میراث بازمانده از نسل های مختلف هنرمندان است.

ساختمان گالری

این جا نه تنها گالری تاریخی در خیابان Lavrushkin Pereulok است که موزه گالری تریتیاکوف را تشکیل می دهد بلکه خانه مجسمه ساز معروف Krimskii Val  نیز هست.در این خانه آثار هنرمندان قرن بیستم نیز به نمایش گذاشته می شود.

ساختمان موزه بر روی سایت، املاک ساخته شده در قرن هفدهم و هجدهم قرار دارد.

این گالری به نام بنیانگذار آن، بازرگان بزرگ مسکو  پائول ترتیاکوف نامگذاری شد. ترتیاکوف این ساختمان را در سال ۱۸۵۲ خرید و مجموعه هنری خود را به اینجا نقل مکان کرد. او بیش از سی سال را برای جمع کردن آثار شگفت و زیبا صرف کرد و قبل از اینکه او فوت کند، موزه به طور رایگان برای عموم افتتاح شد.

این مدافع هنر همچنین به بهترین هنرمندان روز چند پرتره از شخصیت های معاصر بزرگ هنر و ادبیات روسیه، از جمله داستایوفسکی، Ostrovskii، تورگنف و تولستوی را سفارش داد. این مجموعه پایه و اساس مجموعه پرتره های گالری ترتیاکوف است که همچنین شامل دو نقاشی از بنیانگذار خود است.

پائول ترتیاکوف در اوت ۱۸۹۲ مجموعه خود را به شهر مسکو معرفی کرد و در سال ۱۸۹۸ درگذشت. بعد از مرگ او ساختمان دوباره بازسازی شد که این امر با افزودن روباه روسی به سبک ویکتور بسنتسوف، که به عنوان نماد این گالری طراحی شده است.

در سال ۱۹۱۸ این گالری به نام دولت منتقل شد و نام فعلیش را دریافت کرد. گالری ترتیاکوف اغلب به عنوان “خزانه ای از هنرهای زیبا” شناخته می شود و امروزه بیش از ۱۵۰ هزار آثار هنری را در خود جای داده است.  شاهکارهای که به نمایش ژانرهای مختلف و سنت های هنری روسیه اختصاص دارد.

بازدید از موزه و گالری ترتیاکوف در روسیه با آثار درخشان خود پیشینه ای از اهمیت هنر در روسیه را برای بازدید کنندگان خود در پی دارد.

آسمان نمای موسکو

آسمان نمای مسکو یکی از جاذبه‌ها و دیدنی‌های روسیه است که اگر به نجوم علاقه داشته باشید می‌توانید در تور روسیه از آن بازدید کنید. آسمان نماها (اخترسرا) که در واقع شبیه سازان واقعی آسمان هستند که به دلایل مختلفی نظیر آموزش و یا سرگرمی ایجاد می‌شوند. بیشتر آسمان نماها گنبدهایی دارند که تماشاچیان زیر آن‌ها می‌نشینند و تصاویری از آسمان را که روی گنبد افتاده تماشا می‌کنند. از آن جا که آسمان نمای مسکو از قدیمی‌ترین و بزرگترین آسمان نماهای جهان به شمار می‌آید شهرت جهانی دارد و از آن به عنوان یکی از دیدنی‌های روسیه نام برده می‌شود. بخش‌های مختلف این آسمان نما نظیر سالن بزرگ ستارگان، سالن کوچک ستارگان، موزه اورانیا و موزه تعاملی به شما کمک می‌کند تا پدیده‌های طبیعی مربوط به ستاره شناسی را واقعی‌تر و بهتر درک کنید. سالن بزرگ ستارگان که در طبقه سوم قرار گرفته اصلی‌ترین بخش آسمان نمای مسکوست و سالنی پر از صندلی‌های متحرکی دارد که به شما امکان می‌دهد روی آن‌ها دراز بکشید و به تماشای افلاک بنشینید و از گذشته، حال و آینده ستارگان کهکشان راه شیری مطلع شوید. این قسمت آنقدر واقعی طراحی شده که تصور می‌کنید در یک سفر فضیی واقعی قرار گرفته‌اید و اطراف کره زمین گشت و گذار می‌کنید. بخش سالن کوچک ستاره نیز به شما این تصور را می‌دهد که با تلسکوپی بزرگ و دقیق به آسمان پرستاره شب خیره شده‌اید. در این سالن حتی می‌توانید بر حلقه سیاره زحل سواری کنید و یک واقعیت را به شکل رویایی ۵ دقیقه‌ای تجربه کنید. اسکای پارک، دیگر بخش مهم آسمان نما یا همان پلانتاریوم مسکو بخش پارک آسمان یا اسکای پارک است. این بخش که در فضای آزاد قرار گرفته در حقیقت رصدخانه است، تلسکوپ‌های فوق پیشرفته در کنار وسایل ستاره‌شناسی قدیمی در معرض دید عموم قرار گرفته است. در بخش موزه تعاملی لوناریم نیز می‌توانید حس یک کاوشگر فضا را تجربه کنید و از اختراعات جدید دانشمندان در عرصه فضانوردی و ستاره شناسی از نزدیک آگاه شوید. در موزه اورانیا دیگر بخش آسمان نمای مسکو تلاش شده تا قوانین جهان اطراف کره زمین با زبانی ساده به مردم آموزش داده شود. پاسخ هر سوالی از علم ستاره شناسی در اعصار مختلف تا هر سئوالی که در مورد نجوم داشته باشید را می‌توانید در این بخش پیدا کنید.
دسترسی به این آسمان نما از طریق ایستگاه های حمل و نقل عمومی نظیر ایستگاه مترو و اتوبوس بسیار آسان است. رستوران، کافه، سالن نمایش و موزه از جمله امکانات این آسمان نمای منحصر به فرد است.

تئاتر بولشوی

«تئاتر بولشوی» (Bolshoi Theatre) یا همان «بالشوی»، نام تئاتری تاریخی در مسکو است و اجراهای اپرا و باله در آن برگزار می‌شود. این تئاتر تا قبل از «انقلاب اکتبر»، بخشی از تئاترهای سلطنتی امپراتوری روسیه به حساب می‌آمد و معماری آن را «ژوزف بُوه» (Joseph Bové) برعهده داشته است. شرکت رقص باله و اپرای بولشوی، بزرگ‌ترین و یکی از قدیمی‌ترین کمپانی‌های باله در جهان به شمار می‌رود و بیش از ۲۰۰ رقصنده را در برمی‌گیرد. ساختمان اصلی تئاتر را چندین بار در طول تاریخ بازسازی کرده‌اند و تصویر ساختمان نئوکلاسیک آن بر روی اسکناس ۱۰۰ روبلی روسیه قابل مشاهده است.

«پیتر واسیلیویچ اورسوف» (Pyotr Vasilyevich Ouroussoff) به همراهی «مایکل مدوکس» (Michael Maddox)، کمپانی خود را برای اولین بار در سال ۱۷۷۶ میلادی تأسیس کردند و اجراهای آن در خانه‌ای شخصی برگزار می‌شد. ۴ سال بعد، ساختمان جدیدی را برای آن در نظر گرفتند و اجراها را به «تئاتر پتروفسکی» (Petrovsky Theatre) منتقل و شروع به تولید موسیقی اپرا و نمایش‌های گوناگون کردند. متأسفانه تئاتر پتروفسکی طی آتش‌سوزی سال ۱۸۰۵ میلادی به ویرانه تبدیل شد و چند سال بعد، ساختمان دیگری را جایگزین آن کردند که آتش، گریبان این تئاتر جدید را نیز گرفت. پروژه‌ی ساخت تئاتر بولشوی، در سال ۱۸۲۱ و تحت نظارت جوزف بوه کلید خورد که معماری «تئاتر مالی» (Maly Theatre) به معنی «تئاتر کوچک» را نیز او برعهده داشته است. این بنا، فعالیت خود را به طور رسمی در سال ۱۸۲۵ و با نام «تئاتر بولشوی پتروفسکی» آغاز کرد و ابتدا فقط آثار روسی در آن اجرا می‌شد؛ اما آهنگسازان بیگانه نیز به مرور زمان در فهرست اجراها قرار گرفتند.

«سالن بتهوون» در سال ۱۹۲۱ و یک صحنه‌ی تئاتر دیگر به نام «استیج جدید» در سال ۲۰۰۲ میلادی به این ساختمان اضافه شد. گسترده‌ترین بازسازی تئاتر بولشوی به سال ۲۰۰۵ برمی‌گردد که ۶ سال طول کشید و در این مدت، برنامه‌های آن در استیج جدید و کاخ بزرگ کرملین به اجرا درمی‌آمد. طی این بازسازی تلاش شد تا دکور اصلی شاهنشاهی و مجلل تئاتر را به آن برگردانند و نشان ملی اولیه‌ی روسیه، یعنی عقاب دو سر را در بالای نمای بیرونی نصب کردند. همچنین از استیج همین تئاتر بود که تأسیس اتحاد جماهیر شوروی به طور عمومی اعلام شد.

تئاتر بولشوی، ۲ یا ۴ اپرا و باله‌ی جدید را در هر فصل معرفی می‌کند و معمولاً استیج و لباس‌های بیشتر اجراها در کارگاه‌های خود تئاتر تهیه می‌شوند. همچنین این تئاتر، به شدت به بودجه‌ای وابسته است که از دولت می‌گیرد و بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سعی شده اسپانسرهای دیگری برای آن پیدا کنند؛ اما هنوز هم برای ادامه‌ی فعالیتش به بودجه‌ی دولتی احتیاج دارد. این کمپانی بعد از مرگ ژوزف استالین، تور بین‌المللی برگزار کرد و به این شکل، هم توانست درآمدی مجزا به دست بیاورد و هم به اعتبار فرهنگی کشور تبدیل شود؛ به طوری که امروزه تئاتر بولشوی، شهرت جهانی کسب کرده و گردشگران بسیاری را به سمت خود جلب می‌کند و به همین دلیل، قیمت اپراهای آن نسبت به تئاترهای دیگر روسیه گران‌تر است.

مجسمه‌ی «کوادریگا» یا همان «چهاریوغ آپولو» (Quadriga of Apollo)، مدت‌ها می‌شود که به نمادی از تئاتر بولشوی و مسکو تبدیل شده است. این مجسمه، ۴ اسب را نشان می‌دهد که آپولو هدایتشان را برعهده دارد؛ اما برخلاف ظاهر عتیقه‌نمای این تندیس، قدمت آن حتی به ۱۰۰ سال هم نمی‌رسد. ارابه‌ی اصلی این مجسمه را ژوزف بوه در سال ۱۸۲۵ میلادی ساخته بود که در آتش‌سوزی از بین رفت و نسخه‌ی کپی آن را در سال ۱۸۵۳ به آن اضافه کردند. چلچراغ سالن کنفرانس اصلی این مکان نیز یکی دیگر از نمادهای تئاتر بولشوی به حساب می‌آید و ۲ تُن وزن دارد. سقف سالن اصلی و دکور آن نیز از همان ابتدا به گونه‌ای طراحی شده بود تا کیفیت صدا را بهبود ببخشد.

خیابان آربات

خیابان آربات (Arbat) یکی از قدیمی‌ترین خیابان‌های مسکو و محل زندگی چهره‌های سرشناس روسیه مانند پوشکین و تولستوی است. امروزه این خیابان به عنوان یک مرکز خرید شلوغ و پر از گردشگر به حساب می‌آید.

در قرن هجدهم اشراف‌زادگان روسی خیابان آربات را تبدیل به یک محل زندگی لوکس و مجلل در مسکو کرده بودند اما تقریباً تمام آن چیزی که ساخته بودند در آتش‌سوزی بزرگ سال ۱۸۱۲ در ارتباط با اشغال ناپلئون از بین رفت. در قرن ۱۹ و اوایل ۲۰ این خیابان تبدیل به مکانی برای ثروتمندان خرد، هنرمندان و دانشگاهیان شد. در دوران حکومت شوروی، بسیاری از سران عالی‌رتبه دولت در آربات مستقر بودند. در کل می‌توان خیابان آربات را قدیمی‌ترین خیابان بازمانده مسکو دانست. ساخت و ساز یک آزاد راه مدرن در دهه ۱۹۶۰ آربات قدیمی را از یکی از شاهراه‌های مسکو به یک خیابان خلوت تبدیل کرد. به خاطر آن‌ که دیگر این خیابان در حمل و نقل کاربردی نداشت در دهه ۱۹۸۰ آن را تبدیل به یک گذرگاه مخصوص عابرین پیاده کردند.

خیابان آربات امروزی

خیابان آربات مسکو که اغلب به آن آربات قدیم می‌گویند، یکی از معروف‌ترین خیابان‌های شهر به حساب می‌آید. اکثر قسمت‌های این خیابان به روی عبور و مرور اتومبیل‌ها بسته بوده و در واقع این امر آربات را تبدیل به یک مرکز خرید بزرگ مخصوص عابرین پیاده می‌کند. این خیابان پر است از مغازه‌های سوغاتی فروشی، رستوران، بار و جاذبه‌های گوناگونی که دیدن آن‌ها قطعاً برای شما لذت‌بخش خواهد بود. محوطه‌های تاریخی تماشایی متعددی نیز در آربات وجود دارند که تندیس «الکساندر پوشکین» و همسرش یکی از آن‌ها می‌باشد.

انتخاب‌های خریدی که در آربات با آن روبه‌رو می‌شوید از ارزان‌ترین سوغاتی‌ها در کیوسک‌های کنار خیابان تا گران‌ترین آثار هنری و دست سازه‌های روسی شامل عتیقه‌جات و تمثال‌ها متغیر است. البته شاید بد نباشد بدانید طبق قوانین روسیه کسی حق خارج کردن آثاری با ارزش بالای تاریخی از کشور را ندارد. این قانون به ویژه در مورد تمثال‌ها بسیار جدی خواهد بود. اگر اثری خریدید که خیلی قدیمی نیست باید از فروشنده سندی مبنی بر سن و قیمت کالا تهیه کنید. البته نیاز نیست خیلی نگران باشید چون اکثر فروشنده‌ها با این قانون آشنا بوده و می‌دانند چرا برای آن تقاضا می‌کنید. قیمت کالاهای معمولی در مغازه‌های این خیابان اندکی بالاتر از موارد مشابه در قسمت‌های دیگر شهر است؛ اما نمی‌توان از امتیاز قرار داشتن این فروشگاه‌ها در مرکز شهر چشم پوشی کرد.

پارک سوکولنیکی

از مکان های تفریحی و دیدنی شهر مسکو و به واقع کشور روسیه، پارک سوکولنیکی می باشد. این پارک در دروازه ی سوکولنیچسکایا، در مرکز شهر مسکو واقع شده است. به همین سبب به لحاظ موقعیت جغرافیایی در جایی ست که حتی اگر از پیش برنامه ای برای بازدید از آن نداشته باشید، به طور اتفاقی به این مکان دیدنی برخورد کرده و تصمیم به دیدن آن خواهید گرفت.

پارک سوکولنیکی به دستور پدر پتر کبیر بنا گردید. اما از سال ۱۸۷۸ به بعد بود که عموم مردم اجازه ی ورود به این پارک را پیدا کردند و درست از سال ۱۹۳۱ جنبه های فرهنگی و تفریحی پارک مورد توجه توریست ها قرار گرفت.

پارک تفریحی سوکولنیکی دارای چند زمین بازی مخصوص کودکان، و تعداد زیادی غرفه فروش محصولات صنایع دستی و انواع و اقسام خوراکی ها و غذاهای خیابانی می باشد.
پوشش گیاهی پارک مشتمل بر درختانی از جمله کاج، صنوبر، بلوط، لیمو، گردو، افرا و… هست.
علاوه بر این در لا به لای درختان و گیاهان سرسبز پارک سوکولنیکی حیوانات سرزنده ای چون خرگوش صحرایی، راسو، سنجاب و انواع و اقسام پرندگان دیده می شوند.